Het nieuwe normaal
Aan huis gekluisterd, om de beurt heel snel de winkel in, wandelen en fietsen in plaats van naar de sportschool, honderd keer per dag je handen wassen, ouders, kinderen en vrienden helemaal niet, online of op grote afstand ontmoeten, iedereen kent het en doet het.
Maar we zijn er nog, dankzij al die maatregelen die we strikt opvolgen. Er zijn slachtoffers gevallen, mensen die zich vast óók heel goed aan de Corona-gebruiksaanwijzing hebben gehouden, maar die al besmet bleken te zijn. We leven mee met al die nabestaanden die op een vreselijke manier van hun naaste afscheid moesten nemen. Geen warme knuffel, niet eens een handdruk.
En het gaat nog maanden duren… 28 april is een datum waar we denk ik niet zo heel veel aan hebben. Zelfs 1 juni klinkt té hoopvol. Evenementen voor die datum gaan sowieso niet door.
Het herdenken en vieren dat we bijvoorbeeld al die jaren gewend waren op 4 en 5 mei, doen we nu in stilte, in klein verband. Door op 4 mei om 20.00 uur thuis een minuutje stil te zijn, zoals ieder jaar. Of door bloemen te leggen bij een monument. Dat kan, maar dan wel ieder op zijn beurt. Laten we dat maar doen. Om te laten zien dat we ondanks alles niet stoppen met ons betrokken en loyaal te tonen.
Alice Mandjes, voorzitter